در كتاب اقدس براي مردان،بيش از زنان حقوقى قرار داده است. نخستين مورد تفاوت در ارث بين زن و مرد و اختلاف بين فرزندان ذكور و اناث فرد متوفي در بهره وري از خانه مسكوني است.مطابق نص كتاب اقدس، خانه مسكوني و لباس هاي مخصوص فرد متوفي متعلق به فرزندان پسر است و نه فرزندان دختر؛ همچنين در اين حكم ذكر نشده كه آيا تفاوتي بين زن بودن متوفي يا مرد بودن او هست يا خير،يعنى اگر فرد متوفي زن باشد لباس ها و اثاثيه مخصوص او باز به ذريه ذكور او مي رسد نه ذريه اناث. عبارت اقدس چنين است:”و جعلنا الدار المسكونة و الالبسة المخصوصة للذرية من الذكران دون الاناث و الوراث”، يعني ما قرار داديم خانه مسكوني و البسه مخصوص فرد متوفي را براي پسران و نه دختران و ديگر وارثان.تفاوت هاي ديگرى هم بين زن و مرد در ارث وجود دارد كه در بخش ارث به آن خواهيم پرداخت و اين اختلاف با تعليم تساوى حقوق رجال و نساء(از تعاليم دوازده گانه بهائى) سازگار نيست.
اختلاف و تفاوت ميان زن و مرد در امور معنوي و عبادي هم وجود دارد زيرا در آئين بهائى زنان از يك فريضه عبادي مثل حج هم محروم شده اند.عبارت كتاب اقدس چنين است: قد حكم الله لمن استطاع منكم حج البيت دون النساء” ، يعنى خدا براي توانمندان از شما و نه زنان، حج بيت را واجب نموده است.حج در بهائيت،زيارت خانه باب در شيراز و خانه بهاء الله در بغداد در هنگام اقامت در آنجاست.به هرحال حج براي زنان وضع نشده است.
اختلاف ديگر بين زن و مرد در بهائيت،ممنوع بودن زنان از ورود به تشكيلات رهبرى و عضويت در بيت العدل است.از آنجا كه در اقدس، اعضاي بيت العدل با لفظ “رجال”،ياد شده اند لذا در تمام دوره هاي اين تشكيلات فقط مردان ، بيت العدل را اداره كرده اند و هيچ زنى در اين مدت جزو كادر رهبرى بيت العدل نبوده است.عبارت كتاب اقدس چنين است:”… نوصی رجاله بالعدل الخالص ….و نيز: يا رجال العدل کونوا رعاة اغنام فی مملکته و احفظوهم عن الذئاب الذين ظهروا با لثواب کما تحفظون ابنآئکم …اين موضوع توسط ديگر رهبران بهائى هم بيان شده است.شوقي افندى رهبر سوم بهائيت در پاسخ به سوال يكي از بهائيان كه علت اين تفاوت بين زن و مرد در عضويت بيت العدل را سوال نموده در پیام ۵ جولای ۱۹۴۷ مى گويد: مردم باید بپذیرند که نساء صلاحیت عضویت در بیت العدل عمومی را ندارند از آنجا که حضرت عبدالبها فرمودند حکمت این موضوع در آینده ظاهر خواهد شد، ما با اطمینان به صحت مطالب ، باید آن را قبول نماییم ولی نمی توانیم برای فرو نشاندن اعتراض حامیان نهضت زنان توجیهی ارائه دهیم . . . »
آموزه “تساوى حقوق رجال و نساء” ايجاب مى كند كه زنان لااقل در امور دينى با مردان مساوى باشند در حاليكه هیچ‌کدام از رهبران روحانی درجه اول این آیین از زنان نبوده است؛ این مسأله از همان ابتدای پیدایش آئین بهائی مطرح بوده و سوألاتی را در ذهن پیروان این آئین به ویژه پیروان مؤنث این آئین مطرح کرده است به‌عنوان نمونه در کتاب گلزار تعالیم بهائی ص۲۸۸آمده است: «سؤال خانمی به حضور مبارک عرض شد که گفته بود تا حال از جانب خدا زنی مبعوث نشده و همه مظاهر الاهیّه رجال بوده‌اند. فرمودند: «هر چند نساء با رجال در استعداد و قواء شریکند ولی شبهه‌ای نیست که رجال اقدمند و اقوی حتّی در حیوانات مانند کبوتران و گنجشگان و طاووسان و امثال آنان هم این امتیاز مشهود»؛يعنى به صراحت اعلام شده كه زنان اقدم(جلوتر) و اقوى(نيرومندتر) نيستند و بايد تحت قيمومت مردان باشند و تساوى در اين موضوع معنا ندارد . جاي اين پرسش از باورمندان اقدس باقى است كه:و اگر چنين است كه زنان بهره مساوى از ارث ندارند و نيز صلاحيت ورود به بيت العدل را هم ندارند و از حج هم محروم اند و اقدم و اقوى هم نيستند پس شعار “تساوى حقوق رجال و نساء” چه معنى دارد؟
