تعظيم شعائر

 

 

 
بدون شعار و نشان و عنوان و پرچم و نماد، شناخته نمى شويم. خداوند در قرآن چندين بار از “شعائر” سخن به ميان آورده و به مسلمانان فرمان داده است که شعائر الاهی را بزرگ شمرده و آن را گرامی دارند و نيز تکریم و پیروی از شعائر را نشانه تقوای قلبی مؤمنان شمرده است(وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ؛ حج/٣٢).شعائر خدا یعنی علامت‌ هایی که انسان از آن علامت‌ ها به یاد و نام خدا می‌افتد و او را بزرگ مى دارد .مثلاً شعائر عبادى، مکان ها و نشان هایی است که خدا آنها را برای عبادت قرار داده و انسان را به یاد خدا می اندازد مثل صفا و مروه كه دو مکان و علامت برای عبادتند(انّ الصفا و المروة من شعائر الله).نماز، روزه، حج، زکات، اذان، اقامه و…نيز از شعائر الاهى اند.بسم الله الرحمن الرحيم از شعائر ماست كه هركارى را با آن آغاز مى كنيم؛ اذان از مهمترين شعائر ماست که با الله آغاز (اللّه اكبر)آغاز و با اللّه هم پايان مى يابد (لا اله الّا اللّه) ودر آن، يك دور عقائد و شتاب براى عبادت ،با صداى بلند اعلان و اظهار مى شود…
 

تعظيم شعائر، نشانه تقوى است و امام متقيان حضرت صاحب الزمان(ع)، تعظيم آن را دوست مى دارد و دوستداران امام با بزرگداشت اين شعائر، پيوند خود را با امام، محكم تر مى نمايند.هرمکان و علامت و مراسم و اعمالی که برای عبادت باشد و انسان را به یاد خدا اندازد، جزو شعائر اسلامی محسوب می شود همانند حج که یکی از مهم ترین شعائر اسلام است و مسلمانان از سراسر جهان براى عبادت در يك مكان مقدس اجتماع مى كنند. نماز هاى جماعت و نماز جمعه از ديگر شعائر است. بزرگداشت اعياد و ايام الله مثل عرفه و قربان و فطر و غدير و …نيز از شعائر مهم به شمار است زيرا در اين بزرگداشت ها،ياد خداوند زنده مى شود و نشان مسلمانی است و مسلمانان بر محور آنها گرد آمده و با تعظيم آن شعائر از گمراهی و ضلالت مصون می مانند.برگزارى مجالس وعظ و دعا و قرآن و تعليم دين و ذكر احاديث پيامبر و معصومين عليهم السلام ، اجتماع بر محور هدايت و ياد خداست و بهترين مصاديق تعظيم شعائر الله است.همچنين،اعياد اسلامى، بزرگداشت مواليد و وفيات پيامبر و امامان عليهم السلام، به زيارت آنها شتافتن و برقرارى جشن و سرور در ايام شادى و برگزارى عزا و ماتم در ايام حزن آنها،را از مصاديق تعظيم شعائر شمرده اند.

 
اما نكته اى كه در تعظيم شعائر بايد توجه داشت اين است كه خوب معرفى شوند و با تعليم و تبليغ ،بعد معرفتى آنها باز و تبيين شود تا اين اقدام از روى آگاهى و ايمان و مهر انجام شود.از آنجا كه اين شعائر نقش مهمى در تقويت روحى و تحكيم باورها و جذب توفيقات براى برگزاركنندكان ايفا مى كند،دشمنان هم سعى مى كنند شعله آن را خاموش نمايند.البته آنها معمولًا کار مبارزه با شعائر را، به طور پله پله شروع می کنند؛ نخست پاره ای از شعائر را مورد حمله قرار می دهند و پس از موفقیت ، به مبارزه با بقیه می پردازند. دشمن، برای نابودی کل شعائر، همواره از مبارزه با پرشورترین و چشم گیرترین آنها(مثل عاشورا) آغاز می کند تا با شبهه هائى مردم را در برگزارى سست يا مردد كند. چنانچه در حمله به این گونه شعائر، با دفاعی سخت و جانانه روبه رو شد، جا می زند و عقب می نشیند و انجام توطئه را به فرصتی دیگر وا می نهد و اگر مقاومتی جدی و کوبنده ندید حمله را تا فتح خاکریزهای بعدی ادامه می دهد… 

 

 در دوران امامت امام عصر ارواحنا فداه ،علاوه بر تعظيم شعائر اسلامى- مانند آنچه ذكر شد-،بايد به بزرگداشت شعائر مهدوى نيز اهتمام نمود. از جمله آنها مى توان نام برد:بزرگداشت نيمه شعبان زادروز ميلاد آن امام مهربان به بهترين و با شكوه ترين شكل، بزرگداشت آغاز امامت ايشان،بزرگداشت روز جمعه كه متعلق به آن حضرت است و ظهور ايشان در اين روز ،متوقع است(هذا يوم الجمعة و هو يومك المتوقع فيه ظهورك) و خواندن دعاهاي مهدوى در اين روز، و نيز بزرگداشت روزها و ساعات خاصى كه به نوعى به ايشان تعلق دارد؛خواندن فردى و دستجمعى دعاهاى فرج در مراسم و محافل و بعد از اذان ها و در آغاز و پايان مجالس مختلف عبادى و تعليمى و خدمتگزارى و در اعياد مختلف و مناسبت هاى شادى و سوگوارى ،جشن ها و تراحيم به عنوان نماد و نشان شيعى و مهدوى،كه مصداق تقواى قلوب است…نوع ديگر شعائر مهدوى، متبرك كردن فضاى خانه و محل كار و مراكز عمومى و بيلبوردهاى شهرى و معابر و ميادين به نام نامى امام عصر عليه السلام با طراحى هنرى و گرافيك زيبا و پيام هاى دلنشين در باره آن وجود مسعود است. تابلوها و لوازم تزئينى و هنرى مزين به نام و ياد امام كه بر ديوار منزل يا محل كار،يادآور مهر مهدوى باشد، همچنين پرچم ها،كتيبه ها،پارچه نگارها ، فرش نوشته ها،تراكت ها ، و آويزهاى قابل نصب بر سردر خانه ها و داخل اتومبيل هاى شخصى و اتوبوس ها و نيز تراكت هاى هنرى و نمادهاى تجسمى در ايستگاه هاى مترو،ميادين و معابر كه افراد را متذكر حجت خدا حضرت صاحب الامر عليه السلام نمايد با الهام از شعار و شعور و پيام و ادبيات زيبا و روح حماسه و شور انتظار و طلب دعا براى تعجيل در ظهور سرورآفرين آن موعود رهائى بخش و صدها نمونه ديگر چون اينها ، از مصاديق تعظيم شعائر مهدوى است كه همه به آن وظيفه منديم و انجام آنها موجب جلب محبت بيشتر مولاى زمان خواهد شد.

 

 

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *