روز جمعه از چند جهت به امام عصر(ع)اختصاص و تعلق دارد: تولد آن حضرت آن حضرت در اين روز بوده و ظهور ايشان نيز در آن روز مورد انتظار خواهد بود. جمعه يكى از چهار عيد بزرگ است كه به وجود آن حضرت زمين از لوث كفر و ظلم پاك و عيد واقعى ظاهر خواهد شد؛ از سوى ديگر يكى از القاب آن حضرت را نيز “جمعه ” گفته اند.جمعه يعنى روزى كه مردم كنار يكديگر جمع مى شوند و مجتمعاً نماز مى گزارند.امام نيز محور اين اجتماع است كه همگان بر محور وجود مبارك او، مجتمع مى شوند.لذاست كه هفتمين روز هفته -كه روز جمعه است- متعلق به آن وجود مسعود است كه “جامع الكلم”(وحدت بخش جمع و اجتماع) است؛ لذا در زيارت روز جمعه مى خوانيم: “امروز، روز جمعه و روز شماست كه ظهور شما و گشايش و فرج براى مومنان به دست شما در اين روز مورد توقع و انتظار است”(يا مولاي يا صاحب الزمان صلوات الله عليک و علي آل بيتک ؛هذا يوم الجمعه و هو يومک المتوقع فيه ظهورک و الفرج فيه للمومنين علي يديک…)١.
جمع و جامع از هر موضوعى،آن است كه همه ابعاد و ويژگى هاى آن موضوع را در خود داشته باشد.مثلاً زيارت جامعه را از آن جهت جامعه مى گوئيم كه تمام مفاهيم زيارات ديگر را در خود جمع دارد.در مقابل آن تفرّق و پراكندگى و شعث است.لقب “جامع الكلم” و “جامع الكلمه” براى امام عصر ارواحنا فداه،در روايات و زيارات به كار رفته تا نشان دهد توسط آن بزرگوار،اتحاد و اتفاق كامل و جامع در جامعه ايجاد مى شود و اوست وحدت بخش صفوف و از بين برنده پراكندگى ها و تفرقه ها و جدائى ها.در سلام به آن حضرت مى گوئيم:سلام بر مهدي(ع) كه وعده ي خداوند عزّ و جلّ به امت هاست،آن وجودي كه به اختلافات پايان مي بخشد و بواسطه ي وجود مقدسش پراكندگي اهل ايمان خاتمه مي يابد(السلام علی المهدی الذی وعدالله عز و جل به الامم ان یجمع به الکلم و یلم به الشعث)٢.وحدت كلمه و اتحاد و اجتماع ،محور مى خواهد.محور اين اجتماع هم ، تقوىٰ است.در فراز دعاى ندبه مى خوانيم: كجاست آنكه بر پايه و محورتقوىٰ ، همگان را مجتمع و متحد مى سازد؟(أَيْنَ جَامِعُ الْكَلِمَةِ عَلَى التَّقْوَى)٣.در زيارت ديگرى ،اين گونه به آن حضرت سلام مى كنيم: سلام بر مهدى هدايتگر امت ها و تحقق بخش يگانگى و وحدت كلمه ها (السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ)٤.
اگر دوستداران امام زمان، آن جانِ جهان، در دوستى و پيوند با آن حضرت، صادق اند، نبايد بين خود اختلاف و تفرقه داشته باشند؛ بلكه بايد در راه دوستى و محبت امام خويش، با يكدگر، همدل و متحد باشنداين پيام خود آن حضرت است:”اگر شيعيان ما (که خداوند توفيق طاعت شان دهد) در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند، همدل می شدند، و دل هاى آنان با يكدگر مجتمع و متحد بود، میمنت ملاقات ما از ایشان به تاخیر نمی‌افتاد، و سعادت دیدار ما زودتر نصیب آنان می گشت، دیداری بر مبنای شناختی راستین و صداقتی از آنان نسبت به ما؛ علّت غيبت ما از آنان چیزی نیست جز آن چه از کردار آنان به ما می رسد و ما توقع انجام این کارها را از آنان نداریم”٥.آيا وقتى آقا و مولاى شما، محور اجتماع و اتحاد و يگانگى است،شايسته است كه شما اهل تفرقه و جدائى و تكروى باشيد و با بهانه اى كوچك و دلخورى اندك،از صفوف جماعت جدا شويد و آهنگ انشعاب يا انزوا زنيد؟! آيا اگر چنين كنيد، مولاى خود را خشنود نموده ايد يا دل خون؟او شما را در مقابل دشمنان دين و آئين ،متحد و قوى مى خواهد نه زبون و ضعيف. بايد تحمل خود را بالا بريد و اختلافات را با حوصله و صبر و حلم برطرف كنيم و “يد واحده” باشيد …
روزهاى جمعه براى منتظران، روز حماسه است! چرا حماسه نباشد كه روز مولاي آنهاست كه توقع ظهور در آن مى رود؛آنها، از پگاه، بيدارند و دعاها و زيارات اين روز را مى خوانند، با دعاى “عهد” با امام، تجديد پيمان مى كنند و بعد با دعاى ندبه در جمع ياران، پس از بيان اعتقادات حقه، زيباترين و شورانگيزترين عبارات را براي محبوب شان با ندبه و با چشمان اشكبار ، اين چنين زمزمه مى كنند :”….کجاست خواهنده خون پیامبران و فرزندان پیامبران؟ کجاست خواهنده خون کشته شده در کربلا؟ کجاست آن پیروز شده بر هر که به او ستم کرد و بهتان زد؟ کجاست آن مضطّری که اجابت شود هنگامی که دعا کند؟ کجاست سرسلسله مخلوقات، دارای نیکی و تقوا؟ کجاست فرزند پیامبر برگزیده، و فرزند علی مرتضی، و فرزند خدیجه روشن جبین، و فرزند فاطمه کبری؟ پدر و مادر و جانم فدایت شود، مى خواهم برایت سپر و حصار باشم، ای فرزند سروران مقرّب، ای فرزند نجیبان گرامی، ای فرزند راهنمایان راه یافته، ای فرزند برگزیدگان پاکیزه، ای فرزند بزرگواران نجیب، ای فرزند پاکان پاکیزه، ای فرزند بزرگواران برگزیده، ای فرزند دریاهای بی کران بخشش، ای فرزند ماه های نورافشان، ای فرزند چراغ های تابان، ای فرزند ستارگان فروزان، ای فرزند اختران درخشان…”و اين حماسه اى است جاودان تا ظهور مولاشان…
—————–
١تا٤، مفاتيح الجنان، زيارت روز جمعه و ساير زيارات آن حضرت و دعاى ندبه. ٥.احتجاج٣١٥/٢.
