دلم جواب بَلیٰ می‌دهد صَلای تو را/صَلا بزن که به جان می‌خرم بلای تو را/به زلف گو که ازل تا ابد کشاکش تست/نه ابتدای تو دیدم نه انتهای تو را/کشم جفای تو تا عمر باشدم هر چند/وفا نمی‌کند این عمرها وفای تو را/بجاست کز غم دل رنجه باشم و دلتنگ/مگر نه در دل من تنگ کرده جای تو را/تو از دریچه دل می‌روی و می‌آیی/ولی نمی‌شنود کس صدای پای تو را….
مناجات مطيعان(فرمان بَران)، هفتمين مناجات از مناجات هاي خمس عشر حضرت سيدالساجدين(ع)است كه جايگاه اطاعت را براى مُناجيان درگاه دوست نشان مى دهد: خدایا، گونه فرمانبری‌ات را به ما الهام فرما و ما را از نافرمانیت دور کن و راه رسیدن به آنچه از خشنودی‌ات آرزومندیم، آسان کن؛ و ما را در میان بهشت هایت جای ده ؛ و از برابر دیدگان دل های مان، ابرهای شک و دودلی را بزدای؛ و از قلوبمان پرده‌های تردید و کوردلی را کنار زن؛ و از نهادمان باطل را زایل کن؛ و حق را در درون ما استوار گردان؛ زیرا شک ها و گمان‌ها، بارور کننده آشوب‌ها و تیره کننده عطاها و بخشش‌های زلال و بی‌آلایش‌اند.
خدایا ما را بر کشتی‌های نجاتت بنشان؛ و از لذّت راز و نیازت بهره مند گردان ؛ و به حوض‌های دوستی‌ات وارد کن؛ و شیرینی محبّت و مقام قربت را به ما بچشان؛ کوشش مان را در راهت و همّت مان را در طاعتت قرار ده و نیّت هامان را در معامله با خود خالص گردان؛ چراکه ما با تو و از توییم و برای ما وسیله ای جز به‌سوی تو نیست.
خدایا! مرا از گزیدگان بندگان خوبت قرار ده ؛ و به شایستگان نیکوکار ملحق کن؛ هم آنان‌که به بندگی پیشی گرفتند؛ و به‌سوی خیرات شتافتند؛ و برای باقیات صالحات تلاش کردند؛ و برای رسیدن به درجات بلند کوشش نمودند. همانا تو بر هر چیز توانایی و به اجابت دعا سزاواری؛ به مهربانی ات ای مهربان ترین مهربانان.
اللّٰهُمَّ أَلْهِمْنا طَاعَتَكَ، وَجَنِّبْنا مَعْصِيَتَكَ، وَيَسِّرْ لَنا بُلُوغَ مَا نَتَمَنَّىٰ مِنِ ابْتِغاءِ رِضْوانِكَ، وَأَحْلِلْنا بُحْبُوحَةَ جِنانِكَ، وَاقْشَعْ عَنْ بَصائِرِنا سَحابَ الارْتِيابِ، وَاكْشِفْ عَنْ قُلُوبِنا أَغْشِيَةَ الْمِرْيَةِ وَالْحِجابِ، وَأَزْهِقِ الْباطِلَ عَنْ ضَمائِرِنا، وَأَثْبِتِ الْحَقَّ فِى سَرائِرِنا، فَإِنَّ الشُّكُوكَ وَالظُّنُونَ لَواقِحُ الْفِتَنِ، وَمُكَدِّرَةٌ لِصَفْوِ الْمَنائِحِ وَالْمِنَنِ .اللّٰهُمَّ احْمِلْنا فِى سُفُنِ نَجاتِكَ، وَمَتِّعْنا بِلَذِيذِ مُنَاجَاتِكَ، وَأَوْرِدْنا حِيَاضَ حُبِّكَ؛ وَأَذِقْنا حَلاوَةَ وُدِّكَ وَقُرْبِكَ، وَاجْعَلْ جِهادَنا فِيكَ، وَهَمَّنا فِى طَاعَتِكَ، وَأَخْلِصْ نِيَّاتِنا فِى مُعامَلَتِكَ، فَإِنَّا بِكَ وَلَكَ وَلَا وَسِيلَةَ لَنا إِلَيْكَ إِلّا أَنْتَ .
إِلٰهِى اجْعَلْنِى مِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيارِ، وَأَلْحِقْنِى بِالصَّالِحِينَ الْأَبْرارِ، السَّابِقِينَ إِلَى الْمَكْرُماتِ، الْمُسارِعِينَ إِلَى الْخَيْراتِ، الْعامِلِينَ لِلْباقِياتِ الصَّالِحاتِ، السَّاعِينَ إِلَىٰ رَفِيعِ الدَّرَجاتِ، إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ، وَبِالْإِجابَةِ جَدِيرٌ، بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
