“اگر دوران او را درك مي‌كردم، همه روزهاي زندگيم را در خدمت به او مي‌گذرانيدم”١؛ اين سخن يك فرد عادى در مورد امام زمان (ع) نيست، بلكه سخن امام ششم است.آرمان مهدويت، چنان بزرگ و خطير است كه همه اوليا و پيشوايان دين و اولياي الاهى، براي تحقق آن، آماده فداكارى و خدمتگزارى هستند. مأموريت استثنايي و نقش ويژه امام زمان در عالمگير ساختنِ حاكميّت توحيد و برقراري عدالت، يك ماموريت خاص است كه خداوند بر عهده او گذاشته و جهاني است. پيامبري همچون حضرت عيسي(ع)براي ياري او از آسمان فرود آيد. و امامي هم چون امام صادق(ع)براي خدمت كردن به او آرزوي درك حضور او را دارد.راستي وقتي پيامبران و امامان در خدمت به امام زمان(ع)پيشتازند، وظيفه شيعيان منتظر در خدمت به ساحت مقدّس او چقدر و چگونه است؟! بيشترين پيوندها و محكم ترين ارتباط ها، پيوند از طريق خدمت است ، زيرا اين خدمت است كه مولا را براي وصول به اهدافش، يارى مى رساند به ويژه در ايام غيبت كه به دليل الزامات غيبت، آن حضرت بيشتر نياز به ياور و خدمتگزار دارد.خود امام(ع) بزرگانى چون شيخ صدوق(ره) را براى رفع مشكلات شان به خدمت از طريق تاليف كتاب در معرفت امام و رفع شبهه ها دلالت فرموده اند٢.
ويژگى خدمت در اين است كه خدمت از راه مباشرت و به طور مستقیم به دست می‌آید،يعنى خادم باید خود مباشرت داشته و مستقیم وارد عمل شود و به شخصه اقدام نماید، اما نصرت و ياورى را انسان می تواند به واسطه فرد دیگرى انجام دهد. ويژگى ديگر خدمتگزارى اين است که خدمت، در ضمن خود، تواضع و فروتنی و اظهار کوچکی خادم برای مخدوم را در بر دارد. اگر نصرت و ياورى هم به نيّت خدمت باشد و در آن مباشرت باشد، ارزش افزون ترى مى يابد.مصادیق خدمت به امام علیه السّلام بسیارند که باید با قصد و نیّت خدمت به آن حضرت انجام گیرند.يكى از وجوه خدمت، خدمت به دوستان، پیروان و شیعیان آن حضرت است همچون رفع حوائج و دفع مشکلات و حلّ و فصل امور آنها؛ هم چنین برپایی محافل و مجالس تعليم و تبليغ براى ازدياد معرفت مردم نسبت به آن حضرت و ذکر مناقب و كرامات و خصائص به قصد اشتعال محبت ايشان در قلوب؛تألیف یا نشر کتب مربوط به آن حضرت، دفع علمى دشمنان و شبهه افكنان و نجات گمراهان و جذب دگرانديشان و ازدياد ياوران و مرزبانى از دين حنيف…
خدمت به امام عصر ارواحنا فداه ، اداي حق كوچكى است نسبت به حقوق بزرگى كه آن حضرت بر ما دارند مثل حق حيات، حق هدايت و حق ولايت و امامت، حق أُبوّت و…احقوق حضرت بر ما، حققوقي نيست كه بتوان آن را با معياري سنجيد و ارزش گذاري كرد و بتوان آن را با دنيا و هر چه در آن است مقايسه كرد. بخشى از اين حقوق را بدون ترديد، مى توان از طريق رعايت حق امامت او،مواظبت بر اطاعت او،نرنجانيدن قلب مبارك او،پاسداري از آرمان‌هاي او، مجاهدت در راه دفاع از او، و جان‌نثاري در راه تحقق خواسته هاي او برشمرد كه البته بايد از خداوند براي اداي اين حقوق، استعانت جست؛لذا در دعاها آمده است:”وَ أَعِنّا علي تأدية حقوقه اليه”٣، يعنى خداوندا! ما را در اداي حقوق او ياري فرما. با چنين ديدگاهي، اگر سخن از پرداخت حقوق شرعيه مالى مربوط به آن حضرت(سهم امام) و برخي وجوهات مادّي ديگر نيز به ميان مي‌آيد، بايد آن را در همين راستا بررسي كرد؛ چنانكه خود آن بزرگوار در توقيعي فرمود:”همانا هر كس تقواي پروردگارش را پيشه كند و از آنچه كه به عنوان حقوق شرعيه برعهده دارد به مستحقانش بپردازد، از فتنه‌هاي باطل كننده دين و دنيا در امان خواهد بود”٤».
باز همتاكيد مى كنيم بر اهتمام به خدمتگزارى حضرت قائم (ع) كه برترين طاعات و بالاترين وسايل تقرّب به خداوند است.چنين مى شود كه بهترين پيروان و خدمتگزاران آن حضرت از ساير رعاياى پيشوايان دين، برترند، و اصحاب او شرافتمندترين اصحاب مي باشند، همچنان که امّت حضرت خاتم النّبيّین(ص)، افضل امّت ها و برترين امّت ها مي باشند، زيرا که مرتبه بستگان و پيروان هر شخص به حسب رتبه و مقام خود آن شخص متفاوت است، و چون مقام والاي مولايمان صاحب الزمان معلوم گرديد، مرتبه بلند رعيّت آن جناب و پيروانش و مؤمناني که بر ولايتش پايدار باشند نيز ظاهر مي شود.نبايد ساعات زندگى خود را از خدمت به ايشان خالى نمود و به كارهاي كم اهميت تر پرداخت.پيشوايان دين، مقام آنان را از مجاهدان و رزمندگان بدر برتر شمرده و پيامبر(ص) آرزوى ديدار آنان را داشته اند…خداي تعالي ما را از آنان به شمار آورد.آمين
—————
١.بحارالانوار١٤٨/٥١. ٢. مقدمه كتاب”كمال الدين و تمام النعمه”. ٣.مفاتيح الجنان، دعاى ندبه. ٤.احتجاج٦٠٢/٢.