امروز، من امام و مولاى خود را حضرت مهدى(ع) مى دانم:دوازدهمين امام از نسل اميرمومنان على(ع)و حضرت زهرا(س). آن امام همام در سال٢٥٥هجرى متولد شدند.پدرشان امام يازدهم حضرت عسكرى(ع) و مادرشان نرجس خاتون، شهزاده اى از بيزانس.مولاى ما اكنون به حكمت هاى الاهى در غيبت اند تا بيعت هيچ گردنكشى بر ذمّه ايشان نباشد و اين غيبت هم، فقط به معناى ديده نشدن يا نشناخته بودن است اما همچون خورشيد پشت ابر، نور و حرارت و فيوضات شان براى مردم بطور لاينقطع، سارى و جارى است.مهدویت به معنای اعتقاد به ظهور موعودى الاهى براى تحقق وعده هاى آسمانى در آخرالزمان است. كليات اين اعتقاد در قرآن كريم آمده و جزئياتش توسط پيامبر اكرم(ص) و ائمه معصومين (ع) بيان شده است. قرآن كريم از اين وعده الاهى با تعابيرى اينگونه ياد كرده است: دین حق و آئين پیامبر(ص)،روزی، فراگیر خواهد شد١؛ سرانجام، نور خدا به درخشش نهایی خویش می‌رسد٢؛باطل از میان می‌رود ٣؛ بندگان صالح خدا، وارث زمین خواهند شد٤؛این وعده الهی، تخلّف ناپذير است٥.
اين باور،در دل مومنان ، مشعل اميد را روشن نموده و چشم انتظارى براي تحقق آن، انتظارى پويا را رقم مى زده است.خوش‌بینی و امیدواری مسلمانان به آینده نيز ناشی از ایمان به همين اعتقاد است كه با ظهور حضرت مهدی (ع) انجام خواهد شد که بنابر روایتی از پیامبر اسلام (ص)، حتّی اگر یک روز از دنیا باقى باشد، خداوند اين وعده را تحقق خواهد بخشيد:”اگر فقط یک روز از عمر دنیا باقی مانده باشد، خداوند، آن روز را چنان طولانی می کند تا مردی صالح از اهل بیت مبعوث گرداند و زمین را چنان که پر از ظلم و جور شده است، پر از عدل و داد کند٦.روایات اسلامی از شیعه و سنی درباره حضرت مهدی (ع)آن چنان روشن و پرشمارند که جای شکّ و تردیدی برای مسلمانان باقی نمى گزارد٧. بر اساس باور شیعيان ، امام مهدی (ع) غيبتى خواهد داشت و در روزگار غیبت نیز منصب امامت او تداوم خواهد داشت و همچون خورشیدى که ابرها آن را پوشانده باشند، جهان را از نور و گرمای خویش بهره مند می سازد و کائنات را با هدایت باطنی، از سوي خداوند هدايت خواهد نمود٨…
بنا بر پژوهش هائى كه انجام شده است،همه ادیان الهی و حتّی آیین‌های بشری، مانند دین های هندی و بودایی، از وجود منجی به صراحت یا کنایت یاد کرده‌اند٩. بر اساس اين نويدها، آنان نيز بر اين باورند كه سرانجام، جهان به خوشبختی و بهروزی و آسایش خواهد رسيد. در آيات قرآنى در موارد متعددى به اين نويدها براى آن آرمان روشن اشاره شده است.برخی از علما و محققان، تعداد آیاتی که درباره امام زمان(ع) تفسیر و تأویل شده است، را حدود دویست آیه دانسته‌اند.علامه مجلسی،در بحارالانواربعضى از آنها را نقل نموده است١٠.بعضى كتاب هائى كه در اين موضوع نگاشته شده است:الامام المهدی فی القرآن و السنة، سعید ابومعاش(این کتاب بیش از ۵۰۰ آیه را درباره مهدویت دربردارد)؛المحجة فیما نزل فی القائم الحجة، سید هاشم بحرانی(این کتاب که بیش از ۱۲۸ آیه را به مهدويت تاويل نموده با عنوان سیمای حضرت مهدی در قرآن به فارسی ترجمه شده است) و نزديك دوهزار كتاب ديگر كه در كتابنامه مرجع مهدويت،فهرست و مشخصات آنها آمده است١١…
اميرمومنان(ع) در نهج البلاغه،دستاورد ظهور آن موعود جهانى را چنين بيان مى نمايد:”(حضرت مهدی) خواسته ها را تابع هدایت می کند، هنگامی که مردم هدایت را تابع هوس های خویش قرار می دهند، و در حالی که (به نام تفسیر) نظریه های گوناگون خود را بر قرآن تحمیل می کنند، او نظریه ها و اندیشه را تابع قرآن می سازد”؛” کتاب خدا و سنّت پیامبر را (که تا آنروز متروک مانده) زنده می کند”١٢؛ “او روش عادلانه(در حکومت حق) را به شما می نمایاند”؛ “عمّال و کارگزاران حکومت ها را بر اعمال بدشان کیفر خواهد داد”١٣؛ “بر سیره صالحان رفتار می کند تا گره ها را بگشاید و بردگان (و ملّت های اسیر و رنج دیده و ستم کشیده) را آزاد سازد”١٤؛ وحدت واقعى را تحقق بخشد “و جمعیت گمراه و ستمگر را پراکنده و حق جویان پراکنده را جمع آوری می نمايد”١٥؛در آن هنگام”زمین جگر گوشه (و میوه ها و گنج ها) خود را برای او بیرون می ریزد، و کلیدهای (معادن) خود را به او می سپارد” و “در پرتو حكومتش، نعمت های خدا بر شما تمام خواهد شد”و “در آن دوران همه آنچه آرزو داشتيد، خداوند شما را بدان خواهيد رسانيد(و اراکم ما کنتم تأملون)١٦…اكنون با همه آرزومندان، به رسم دعا با هم مى گوئيم: خدايا ، در ظهور مولاي ما، تعجيل و ما را از ياورانش گردان…
————-
١.توبه/٣٣؛فتح/٢٨. ٢.توبه/٣٢. ٣.اسراء/٨١. ٤.انبياء/١٠٥. ٥. نور/٥٥. ٦.مجمع‌البیان، طبرسی، ج۱۶، ص۱۷۲. ٧.ابن ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ج۲، ص٥٣٥. ٨.صافی، لطف الله (گلپایگانی)، منتخب الاثر، ص۱۰۱و ٢٧١-٢٧٢. ٩.نصر، سید حسین، “معارف اسلامی در جهان معاصر”، ص۲۴۵.خسروشاهی،”مصلح جهانی” ص۵۳. ١٠.بحارالانوار،ج٥١،ص١٨-٦٤. ١١.مرجع مهدويت، پايگاه اطلاع رسانى رسا. ١٢.نهج البلاغه، خطبه١٣٨. ١٣و١٤. همان،خطبه١٥٠. ١٥.همان،خطبه١٣٨. ١٦.همان،خطبه١٠٠.