استقلال طلبی، تنوّع دوستی، هیجان خواهی، جلوه گرى و نوگرایی از جمله ویژگی های انسانى به ويژه در دوران جوانی است. تمایل به امروزی شدن و نوگرایی و درخشيدن بين ديگران و جلوه كردن ميان همنوعان و شکستن قالب های موجود، رقابت و چشم و هم چشمى با دوستان و رقيبان،فاصله گرفتن از هنجارهای پیشین و رسیدن به هویتی متمایز از نسل گذشته و گرایش به فاصله گرفتن از كسانى كه پيش از او بوده اند و احساس نیاز به دیده شدن و مهم بودن،از خصوصيات جوانان است كه در پديده اى به نام مُدگرائى جلوه مى كند و صنعت عظيم مُد را رونق مى بخشد.اروپا، پیشینه‌ای طولانی در عرصه صنعت طراحی و مد دارد و با استفاده از فن‌آوری های جدید، صنعت گسترده مد را دائماً روزآمد نموده و استارت آپ های زیادی پیرامون این صنعت از جمله دیجی استایل ، مدیسه ، شیکسون ، بوتیک ، شیکسون ، بانی مد و … براى درامد سازى عظيم خود ايجاد كرده و آنچه حساسيت آن را افزون كرده اين است كه از طريق مُد، فرهنگ خاصى را ترويج مى دهند تا بر سبك زندگى انسان ها تأثير گذارند…
قرن گذشته اين صنعت هم از نظر درامدزائى و هم ترويج فرهنگ هاى خاص،بسيار تأثيرگذار بود و به نظر مى رسد در قرن جديد هم رونق آن افزايش يابد.آنچه اين صنعت براي مسئولان فرهنگى و متوليان دينى ايجاد دغدغه مى نمايد همين جنبه فرهنگى مُد است وگرنه مد و مدگرایی، نه ارزش است و نه ضدارزش و گرایش به مُد نیز هم می تواند مثبت و اخلاقی باشد و هم منفی و غیراخلاقی. از آن جا که در فرهنگ دینی ما هرگونه پدیده جدید، با معیارها و ارزش های خاص دين سنجیده و پذیرفته می شود، اگر گونه ای از مد، با هنجارها و ارزش های دینی جامعه مغایر باشد، ضدارزش به شمار می رود؛ همچون مدهایی که از فرهنگ بیگانه و الگوهای ساخته و هدایت شده غرب و سرزمین های غیرمسلمان، تقلید می شوند كه هدف سازندگان آنها تخریب ارزش ها و سنت های دینی جامعه يا حداقل ترويج فرهنگ مورد پسند خودشان است؛ كه با هنجارها و ارزش های ملی يا مذهبی مردم هماهنگ و همخوان نيست و تبديل به يك نماد فرهنگى مى شود؛ و البته براى رونق اين صنعت بعد از مدت كوتاهى مُدِ قبلي را تعويض و به اصطلاح دِمُده مى كنند و مُدِ جديدى را جايگزين آن مى كنند و مشتريان را به دنبال خود مى كِشند…
با توجه به جنبه هاى متعدد اقتصادى و فرهنگی اين صنعت ، عنايت بيشتر به آن ضرورى است.شاهد هستيم كه لحظه به لحظه تیپ های مختلف از کشورهای غربی به سرعت وارد جامعه می شود و برخی گروه ها به ویژه جوانان و نوجوانان در گوشى هاى همراه خود آنها را دنبال مى كنند و با شور و شوق خاصى مى پذيرند. دامنه گسترش این حرکت به حدی است که همه جنبه های زندگی افراد از رنگ لباس گرفته تا بلند و کوتاه کردن مو، مکالمات روزمره و حتی سبک زندگی را در بر می گیرد.در این مسیر باید ساده زیستی و اخلاق مداری را به جامعه بازگرداند و برنامه هایی تدارک دید تا تبلیغات رسانه ای غرب برای تشویق به مصرف گرایی، مد گرایی و در نهایت تجمل گرایی به ويژه با فرهنگ آنها كه سبك زندگى خاصى را ترويج مى نمايد ، بی اثر يا حداقل كم اثر گردد.رسانه ها يا تريبون هاى فرهنگى و دينى به خصوص در ترویج مد گرایی و تجمل گرایی يا عدم آن يا ترويج نوع خاصى از آن يا تبليغ كالاهاي داخلى به جاي كالاهاي وارداتى در جهت دهی به افکار عمومی نقش مهمی ایفا می کنند و بايد براى اين موضوع خود را تجهيز نمايند.
همچنين بايد بر اين نكته تاكيد نمود كه روی آوردن به تازگی و نوآورى در انسان فطری است که گریزی از آن نیست و بخشی از پیشرفت فرد و اجتماع نیز در گرو نوآوری ها و ابتکار عمل و شکوفایی استعدادهای نهفته آدمی نشئت می گیرد. دین هم با موضوع تازگی و نوگرایی مشكلى ندارد فقط همخوانی با معیارهای شرع و عرف را توصيه مى نمايد.مثلاً جلوه گری، یکی از نشانه های گرایش منفی به مدگرایی است؛ يعنى فردی، هویت و شخصیتش را بر پایه توجه و اظهارنظرهاى دیگران شکل دهد و انگیزه و هدفی جز جلوه گری و تقلید يا متفاوت نشان دادن خود با ديگران نداشته باشد كه ناشى از احساس کمبود و حقارت، تمایل به اثبات برتری با مال و ثروت، حسادت و رقابت است. این گونه افراد، با پناه بردن به هر فکر و عمل ممکن از جمله ایجاد تغییر در شکل ظاهر، تغییر دادن وسایل زندگی و دگرگونی در رفتار و گفتار می کوشند توجه دیگران را به خود فرا خوانند و خود را از گم شدن در جامعه رها سازند. این موضوع میان اشراف و ثروتمندان رایج تر است ؛ فرد وقتی نتواند خود را از راه های منطقی و معقول، ممتاز و مشخص کند، به هر اقدام دیگری دست می زند تا خود را مثلاً از طريق مد، آرايش، لباس ، اتومبيل و خانه و ديگر امور مادى ،از دیگران متمایز نشان دهد…