داستان دين را از آغاز زندگى انسان در اين جهان، پى گرفتيم؛ خداى مهربان در هيچ برهه اي انسان ها را بدون راهنما نگذاشته و پيامبران مشعل داران هدايت او بوده اند؛اما نه از روى اكراه و اجبار بلكه از روى آزادي و اختيار بايد انتخاب راه مى كرده اند؛ لذا در تاريخ هماره صالحان بوده اند و فاسدان و نوعاً فاسدان كه به هيچ معيارى تن نمى داده اند، راه ظلم و ستم را پيش گرفته و صالحان را در تنگنا قرار مى داده اند.اين زنجيره را خداوند استثنائي زده و وعده داده كه توسط يك منجى، مومنان صالح را پيشوايان جهان كند و مستضعفان را سرانجام وارثان زمين گرداند. اين وعده خداست و در وعده خدا تخلفى نخواهد بود.صبورى لازم است تا زمان اين وعده فرا رسد و چشم جهانيان به جمال آن موعود همه اديان و ملل روشن شود و زمين پس از آنكه از جور و ستم پرشده باشد،از عدل و داد آكنده شود. اين منجى موعود كسي جز حضرت مهدى،محمدبن الحسن العسكرى(ع) نيست …
چگونه آغاز خواهد شد قيام آن منجى دادگر؟: اولين حادثه اي كه بعد از ظهور امام زمان(ع) شكل مي گيرد، اعلام ظهور آن حضرت به وسيله منادي آسماني است؛ آن گاه امام در حالي كه به كعبه تكيه داده با دعوت به حق، ابتدا ظهور خود را اعلام مي دارد و آنگاه براى پذيرش حكومت جهاني فراخوان عمومى مى نمايد.اميرمومنان(ع) فرمود: هنگامي كه منادي از آسمان ندا ميدهد:” حق از آنِ آل محمد است و اگر طالب هدايت و سعادت هستيد، به دامان آل محمد چنگ زنيد، حضرت مهدي(عج) ظهور مي كند١”.گروهى از انبياء و صالحان به همراه عيسي (ع)رجعت نموده به ايشان مى پيوندند و بقيه ياران و سرداران سپاهش از نقاط مختلف نزد او حاضر مى شوند تا آن حضرت را در ايجاد آن دولت آرمانى و نظام داد بنيان و جامعه برين، يارى نمايند…
امام،نخست همگان را به صلح و پذيرش حق فرا مي خواند و با مدارا با آنها رفتار مي نمايد.مردم جهان كه منتظر چنين دادگرى بودند، ايمان مى آورند اما طاغوتيان و قلدران و مستكبران ، مخالفت نموده و در گروه هاى مختلف پرچم دشمنى و جنگ بلند مى كنند٢.امام با تاييدات و إمدادهاى الاهى و بهره گيري از همه قدرت و امكانات، با دشمنان برخورد نموده و در جنگى سخت دجال و سفيانى و اتباع شان را شكست داده بر آنها پيروز مى شود و بر شرق و غرب جهان مسلط مى گردد٣.به فرموده پيامبر(ص)، حضرت مهدي(عج)، لشكريانش را به سراسر زمين گسيل مي دارد؛امام باقر(ع) نيز فرمود: حضرت قائم از ما است و فرمانروايي او شرق و غرب را فرا مي گيرد٤. آن حضرت مرزهاى جغرافيائى را بر مى چيند و حكومت واحد جهاني را تشكيل مي دهد؛همان حكومت آرماني موعود كه آن را دولت كريمه٥ خوانده اند و آرمان همه انبياء و اولياء برپائي چنين مدينه فاضله اي بوده است…
از جمله ويژگي هاي آن حكومت جهانى، برقراري عدالت است. عدالت عنصر گم شده اي است كه همگان به دنبال آن بوده و هستند.پيامبر خدا(ص) فرمود:او زمين را از عدل و داد پر مى كند همانطور كه از ستم و بيداد پر شده است٦. حكومتش به گونه اي سازماندهي شده كه ديگر واژه ستم از ذهن ها رخت بر مي بندد و كسي به ديگري ظلم نمي كند. كارگزارانش نيز از صالحان و پارسايان خواهند بود؛ حضرت عيسي(ع) به امام مي گويد: من به عنوان وزير[شما] فرستاده شده ام؛ نه امير و فرمانروا٧. ويژگى ديگر آن دولت كريمه رشد آگاهى و دانش است و دوران ظهور و گسترش علم و دانايي. با آمدن آن منجي موعود،دانايي و فرزانگي جايگزين جهل و ناداني مي شود و جهان از نور عقل و دانش آكنده مي گردد٨. ويژگى ديگر آن دوران ،رشد عقلانيت و خرد ورزى است.آن حضرت به عنايت الاهى دست رحمت خويش را بر سر مردم مى نهد و با اين عنايت عقول آنها كانون مى يابد و مردم از نظر عقل و بصيرت در وضع بي مانندي قرار مي گيرند…
از نظر رفاه و اقتصاد، اوضاع مردم در آن زمان به فرموده پيامبر(ص) از نظر معيشتي و وفور نعمت بسيار عالى خواهد بود. مردم در آن هنگام به نعمت هايي نايل مي گردند كه در هيچ زماني سابقه نداشته است. براي همگان بركات الهي از آسمان نازل ميشود و زمين چيزي از روييدني هاي خود را پنهان نمي كند٩.سطح رفاه زندگي در اين دوره به حدّي است كه طبق فرموه امام صادق(ع) در اين دوره فقيري يافت نمي شود تا مردم زكات اموال شان را به او بدهند١٠.ويژگى ديگر برقراري امنيت اجتماعي است به گونه اي كه اگر زني به تنهايي بخواهد از عراق به شام مسافرت نمايد، در مورد امنيتش هيچ ترس و دلهره اي ندارد. ويژگى ديگر، رشد تربيتي و شكوفايي فرهنگي و اخلاقي است، امام علي(ع) فرمود: چون قائم ما قيام كند، كينه ها از دلها زدوده مي شود.امام باقر(ع) فرمود: هنگامي كه قائم ما قيام كند، خداوند قواي فكري مردم را تعالي مي بخشد و اخلاق آنان را به كمال مي رساند١١…
اين ويژگى هاست كه مدعيان دروغين مهدويت را رسوا مى سازد جون هيچيك از آنها نتوانسته اند حتى بخشي از اين ويژگى ها را تحقق بخشند. ما اگرچه مامور به انجام وظيفه خود در عصر غيبت امام مى باشيم، اما منتظر آمدن آن امام همام هستيم و براي تعجيل در ظهورش هماره دعا مى كنيم كه مهرش در قلب ما و يادش در انديشه ما و ذكرش بر لب هاى ماست…
———————–
١.احقاق الحق،ج١٣،ص٣٢٤. ٢.نعماني، كتاب الغيبه، ص٢٣١؛ اثبات الهداة، ج٣،ص٥٣٩؛بحارالانوار، ج٥٢،ص٣٥٣. ٣.صافي گلپايگاني، منتخب الاثر، ص ٦٠و ٤٧٠و٤٧١. ٤.احقاق الحق، ج١٣،ص٢٥٩؛ ينابيع المودّه، ص٤٨٧؛بحارالانوار، ج٥٢، ص٣٧٨. ٥.دعاى افتتاح،مفاتيح الجنان:(اللهم إنّا نرعب اليك فى دولة كريمة). ٦. كنز العمال، ج١٤،ص١٧٥. ٧.سيد بن طاووس، ملاحم، ص٨٣. ٨.منتخب الاثر، ص٦٠٧. ٩. بحارالانوار، ج٥١،ص٧٥. ١٠.همان، ج٥١،ص٧٨و ٣٣٧. ١١.همان، ج ٥٢،ص٣٣٧؛ منتخب الاثرص٤٧٤؛منتخب الاثر، ص٤٧٤ و ٤٨٤.