نظام تربيتي اگر خوب طراحى شود، مى تواند بيشترين نقش را در ايجاد هويت دينى افراد ايفا كند. تربيت به معناي شكوفا سازى و به فعليت رساندن امور بالقوه است و منظور از تربيت دينى،شكوفا سازي فطرت توحيدى انسان و تجلي آن در اخلاق و رفتار فردي و اجتماعى است.اگر نسل ديندار مى خواهيم بايد براي نظام آموزشي و تربيتى خود بسيار سرمايه گذارى كنيم. در طول زماني كه فرزندان در مدرسه و دانشگاه،مشغول تحصيل هستند، مى توان بهترين برنامه ها را در تكوين هويت دينى آنان طراحى و اجرا نمود. نبايد به صرف وجود يك درس معارف وبينش دينى در هفته يا ترم،كار تربيت دينى را انجام شده فرض كرد.تربيت دينى بايد دررفتار معلمان و مسئولان آموزشي، فعاليت هاي فوق برنامه، امور ورزشي و هنرى و حتى اوقات فراغت دانش پژوهان، ديده شود.اگر نظام آموزشي در تربيت دينى افراد،ناتوان باشد بهترين فرصت ها را از دست داده و نسلى را از هويت دينى محروم كرده است…
هادي كه خود مدرس معارف در دانشگاه بود، افزود: جوامعى كه به تربيت ديني و اخلاقي اهميت نمي‌دهند، توجه نمى كنند كه بسياري از نابهنجاری هاى اجتماعى چون قتل، خودكشي،اعتياد، سرقت، تجاوز، فحشا و ديگر جرائم، با تربيت دينى كاهش يافته جامعه امن و سالم مى شود و به این‌همه پليس و زندان و مراكز قضايي ، نيازي نيست. افراد ديندار حس مسئوليت بيشري دارند و از آنجا كه خدمت به خلق خدا را يك وظيفه باكه عبادت مى دانند در مسئوليت هاي شغلي و اجتماعى خود مسئولانه تر ظاهر مى شوند.اين افراد ديندار، هنگامى كه نياز به ايثار و بذل مال يا جان در راه كشور يا اهداف دينى باشد داوطلب ترند.بنابراين پرورش استعداد ديني جوانان بسيار با اهميت و اساسي است و نبايد از آن غافل شد و در اين راستا به سرمايه گذاري و برنامه‌ريزي نياز است تا نسلي با ايمان، سالم، وظيفه شناس، درستكار، امين، فداكار، شجاع و هدف دار و پيامد آن جامعه اى سالم تر داشته باشيم…
گفتم:به نظر من حتى اگر مدارس و دانشگاه ها در اين وظيفه خوب عمل كنند، ما باز نيازمند يك جريان تربيت دينى غير رسمى توسط دلسوزان و كارشناسان دين هستيم.وجود موسسات و سازمان هاي آموزش دين كه به عنوان تشكل هاي مردمى خوشنام و مستقل و بدون وابستگى به احزاب و دولت ها و فارغ از ارتزاق از طريق دين،فعاليت مى كنند و به خدمات دينى مى پردازند بسيار لازم و ضرورى است. والدين با سوق دادن فرزندان خود به سوي اين تشكل هاي دينى ، مى توانند كم و كاستي هاي تربيت رسمى جامعه را جبران نموده و شاهد بالندگى تربيت دينى فرزندان خود باشند. به ويژه در شرايطي كه نظام سباسي ، سكولار است يا داراي انحرافاتى در اعتقادات و عملكرد دينى است، وجود اين مراكز مردمى دينى همچون هيئت ها و انجمن ها و موسسات دينى و خدمات مذهبي،سرنوشت ساز است و دلسوزان دين و آئين بايد ايجاد و اداره اين مراكز را جدي بگيرند و از اين طريق به تربيت خدمتگزاران و مرزبان و مروجان دين همت گمارند…
محمد نيز كه خود بانى بعضى از اين موسسات بود گفت:تجربه من اين است كه اگر اين موسسات و انجمن هاي ديني خوب عمل كنند و برنامه محور و با مديريت خوب و به دور از ريا و فقط در راه رضاي خدا و وليّش افراد را پرورش دهند و در خدمات دينى به كار گمارند، افراد در يك فضاي پاك و با اخلاص و در جمع دوستان خوب،بالنده و خدمتگزار مى شوند و موجب جذب افراد ديگر مى گردند.تجربه بعضى از اين تشكل ها به ويژه در چند دهه گذشته نشان داده كه چقدر آنها تأثير گذار بوده و چه خدمات شگرفى را بدون شائبه مال و مقام به جامعه ارائه نموده و موجب هدايت خود و ديگران شده اند.البته اداره اين تشكل ها بدون مشكل هم نبوده و نيست اما به هرحال، هركار مهم و تأثيرگذارى مشكلات خود را دارد، اما نتايج شيرين آن، تحمل هر سختى را براي بانيان، آسان مى كند. آموختن كار تشكيلاتى امروز لازمه فعاليت هاي دينى است زيرا كارهايي كه منحصر به فرد خاصي باشد در معرض آفاتى چون بيماري و مرگ و…قابل دوام نيست اما در كار تشكيلاتى اين آفت با جايگزينى افراد ديگر گروه چاره جوئي شده و شعله فعاليت ها خاموش نگشته و مدافعان همديگر را تقويت نموده و هميارى شكل مى گيرد…