هجرت من

 

 

مهاجرانى كه به انگيزه تبليغ آموزه هاي الاهى، ديار خود را ترك مى كنند و در منطقه اى ديگر به انجام ماموريت مى پردازند به توفيقات زيادى دست مى يابند. تغيير محيط يا هجرت به عنوان يك فرصت بي بديل براي تبليغ دين به شمار است؛گاهى براي گريز از محدوديت هاي يك محيط بايد دست به هجرت زد؛گاهى براي كسب علم و دانش، بايد به محيط ديگرى مهاجرت نمود؛ گاهى ظرفيت فرد بيش از محيط كوچكى است كه در آنجا زندگى مى كند،بايد به محيط هاي بزرگتر برود كه بتواند از همه ظرفيت هاي خود پرده بردارى نمايد و استعدادهاي خود را باور كند تا بهره وريش افزون شود؛ گاهى مكان او ألوده به جريان هاي دين ستيز است و اگر او در آن محيط بماند خود و خانواده اش آسيب جدي مى بينند لذا بايد محيط خود را عوض كند و به سرزمين ديگرى كوچ نمايد تا دين خود و خانواده اش را محفوظ دارد.”هجرت” از مادّۀ “هجر” به معنای ترک و جدایی و دوري گزيدن است؛قرآن كريم مى فرمايد:”کسی که در راه خدا هجرت کند، نقاط امن فراوان گسترده‏ ای در زمین می‏ یابد”١[كه مى تواند اهداف خود را پيش برد]

مهاجرت،هم مى تواند راه نجاتى باشد براي كساني را كه در محيط خود به بن بست رسيده اند و هم مى تواند عاملي براي توسعه دين باشد. قرآن در بیش از چهارده آيه به بيان هاي مختلف دستور به مهاجرت داده؛ گاهی با زبان ملامت، می‏ گوید:”مگر سرزمین خدا گسترده نبود، چرا دست به هجرت نزدید؟!”٢؛ وگاهی پاداش عظیم آن را گوشزد می‏نماید و می ‏فرماید:”آنان که ایمان آوردند و هجرت کردند و با اموال و جان های خود در راه خدا جهاد کردند درجه بزرگتری نزد خدا دارند و آنها رستگارانند”٣و گاهى موقعيت هاي بسياري را كه در مهاجرت پديد مى آيد را گوشزد مى نمايد:”آن که در راه خدا هجرت کند، موضع و امكانات بسیار وسیعی را در زمین می‏یابد”٤.هجرت ها،منشأ بسيارى از تحولات در زندگى بشر شده اند.پيامبراني چون ابراهيم، موسي و پيامبراكرم،مهاجرت نمودند و هجرت آنها بسيار تأثيرگذار و تاريخ ساز گرديد.ابراهيم خود را مهاجر خواند و گفت”من بسوی پروردگارم هجرت می‌کنم”٥ تا كسى مانع يكتاپرستى او نشود.پیامبرهم فرمود: کسی که برای حفظ دین خود از سرزمینی به سرزمین دیگر هجرت کند،استحقاق بهشت می‏یابد٦؛لذا مهاجرت فرصتى ويژه است هم براى خروج از بن بست و هم توسعه.