بار معبودا مرا با ذکر خود حالی ببخش/ ورنه می میرد دلم همچون تن مردارها/ تیری از تقوا و شمشیری زطاعت بایدم/ تا کنم با دیو نفس خویشتن پیکارها/ وای بر حالم اگر این رشته های معصیت/ در لحد پیچند دور گردنم چون مارها/ مستحقّ آتشم یا رب نسیم رحمتی/کز دل هر شعله بیرون آورم گلزارها/روزهای ما همه شب می شد از دود گناه/ گر نبودی ناله ی العفوِ شب بیدارها/ یا مبردر دوزخم یا چشم گریانم بده/ تا زاشک دیده ام خاموش گردد نارها…آخرين مناجات از مناجات هاي امام زين العابدين(ع) موسوم به مناجات خمس عشر،مناجات زاهدان و پارسايان است.آنانكه حقيقت دنيا را دريافته اند در راز و نياز و مناجات از خدا مى خواهند زهد و بي رغبتى به دنيا را نصيب شان نمايد تا از وسوسه ها و فريب هاي دنيا به سلامت عبور كنند: خدایا، ما را در خانه‌ای ساکن نموده ای که گودال های فریب اش را برای ما آماده ساخته و در شبکه های خیانتش به دست های مرگ آویخته؛ از دام های فریبش به تو پناه می‌آوریم؛ و چنگ می‌زنیم به عنايت تو از مغرور شدن به زیورهای آراسته‌اش ، که این دنیا خواهندگانش را هلاک می‌سازد و واردینش را نابود می‌کند.
(آرى، دنيا) آکنده به آفت هاست؛ انباشته از نکبت هاست! خدایا، ما را به دنیا بی رغبت کن ؛ و به توفیق و عصمتت ما را از آن سلامت بدار؛ و جامه‌های مخالفت را از هستی مان برکَن؛ و با حسن کفایتت امور ما را سرپرستی فرما؛ و فزونی سهم ما را از رحمت گسترده ات کامل گردان؛ و از چشمه سار مواهبت، عطای ما را نیکو گردان؛ و در سرزمین دل های ما، درختان محبتت را بکار؛ و انوار معرفتت را بر ما کامل کن؛ و شیرینی گذشت و لذّت آمرزشت را به ما بچشان؛ و دیدگان ما را در جهان دیگر به دیدارت روشن فرما؛ و محبّت دنیا را از دل ما بیرون کن؛ آنگونه که درباره نیکوکاران برگزیده‌ات و خاصان نیکوکردارت انجام دادی؛ به حق مهربانی ات ای مهربان‌ترین مهربانان و ای گرامی‌ترین گرامیان.
إِلٰهِى أَسْكَنْتَنا داراً حَفَرَتْ لَنا حُفَرَ مَكْرِها؛ وَعَلَّقَتْنا بِأَيْدِى الْمَنايا فِى حَبَائِلِ غَدْرِها؛ فَإِلَيْكَ نَلْتَجِئُ مِنْ مَكَائِدِ خُدَعِها؛ وَبِكَ نَعْتَصِمُ مِنَ الاغْتِرارِ بِزَخَارِفِ زِينَتِها؛ فَإِنَّهَا الْمُهْلِكَةُ طُلَّابَهَا؛ الْمُتْلِفَةُ حُلَّالَهَا؛ الْمَحْشُوَّةُ بِالْآفاتِ؛ الْمَشْحُونَةُ بِالنَّكَبَاتِ .
إِلٰهِى فَزَهِّدْنا فِيها، وَسَلِّمْنا مِنْها بِتَوْفِيقِكَ وَعِصْمَتِكَ؛ وَانْزَعْ عَنَّا جَلابِيبَ مُخالَفَتِكَ؛ وَتَوَلَّ أُمُورَنا بِحُسْنِ كِفايَتِكَ ؛ وَأَوْفِرْ مَزِيدَنا مِنْ سَعَةِ رَحْمَتِكَ؛ وَأَجْمِلْ صِلاتِنا مِنْ فَيْضِ مَواهِبِكَ؛ وَاغْرِسْ فِى أَفْئِدَتِنا أَشْجارَ مَحَبَّتِكَ؛ وَأَتْمِمْ لَنا أَنْوارَ مَعْرِفَتِكَ ؛ وَأَذِقْنا حَلاوَةَ عَفْوِكَ وَلَذَّةَ مَغْفِرَتِكَ؛ وَأَقْرِرْ أَعْيُنَنا يَوْمَ لِقائِكَ بِرُؤْيَتِكَ؛ وَأَخْرِجْ حُبَّ الدُّنْيا مِنْ قُلُوبِنا كَما فَعَلْتَ بِالصَّالِحِينَ مِنْ صَفْوَتِكَ ؛ وَالْأَبْرارِ مِنْ خَاصَّتِكَ؛ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ؛ وَيَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ.
