در كتاب اقدس با عبارت كوتاه «قد حرمت عليكم ازواج آبائكم»، ازدواج با «زن پدر» تحريم شده و از تحريم ازدواج با ساير محارم سخني گفته نشده است. اين موضوع موجب اتهام هاى زيادى به پيروان اقدس شده مبني بر اينكه چون در كتاب اقدس فقط ازدواج با زن پدر تحريم شده پس بهائيان ازدواج با محارم مثل خواهر و مادر و خواهر زاده و برادر زاده و خاله و عمه و… را حرام ندانسته و به اين كار مبادرت مي ورزند.در مقابل بهائيان نيز اين موضوع را رد كرده و مي گويند اين يك اتهام بي اساس است و آنها به چنين كاري مبادرت نمي ورزند. تا آنجا كه تحقيق شده اين سخن آنها نادرست هم نيست و جز چند گزارش محدود، چنين عرفي در ميان بهائيان گزارش نشده است.اما پژوهشگران متون دينى، به صرف عدم گزارش ازدواج با محارم در ميان بهائيان، نمي توانند از سكوت اقدس در مورد ازدواج با غير زن پدر،چشم پوشي نمايند. جناب بهاء الله در كتاب هاي ديگرشان نيز به اين موضوع نپرداخته اند…
به نقل كتاب «گنجينه حدود و احكام»، فرزند او عباس عبدالبهاء كه نقش مبين متون را دارد در پاسخ اعتراضات به اين موضوع ، به هيچ متن و عبارتي در آثار پدرش كه مكمل اين عبارت باشد اشاره اي نمي كند و تعيين تكليف در زمينه ازدواج با اقارب را به بيت العدل ارجاع مى دهد.از شوقي افندي نيز سخني بر خلاف اين مطالب مشاهده نمى شود تا همه مسئوليت به عهده بيت العدل قرار گيرد.بيت العدل در سال ١٩٦٣تشكيل مى شود و حدود هيجده سال بعد يعني در 15 ژانويه سال ١٩٨١در پاسخ سوال يكي از بهائيان كه از ازدواج بين فاميلي پرسيده با صراحت اعلام نموده همچنان تحريم ازدواج با محارم و اقارب منحصر در زن پدر است.منشي بيت العدل مي نويسد:«در اين نامه شما راجع به محدوديت هاي حاكم بر ازدواج با اقارب سواي موردي كه ازدواج با زن پدر را ممنوع مي سازد سوال كرده ايد، بيت العدل اعظم همچنين خواسته اند به اطلاع شما برسانيم كه آن معهد اعلي هنوز موقعيت را براي صدور قوانين تكميلي راجع به ازدواج با اقارب مقتضي نمي داند”و ادامه مي دهد:«بنابراين تصميم گيري در اين مورد به عهده خود نفوس مومنه محول شد”(به نقل از كتاب انوار هدايت صفحه ٤٨٧ حكم ١٣٨٩در موضوع ازدواج بين فاميلي)…
اما موضوع،به اين سادگى حل نگشته و بيت العدل مجبور مى شود در پيام ١٥ژانويه ٢٠١٠در پاسخ يكي از بهائيان كانادا، طبقات زنان محرمه را از درون كتاب بيان باب (كتابي كه از نظر بهائيان منسوخ است و با آمدن اقدس،تاريخ مصرف آن تمام شده است) درآورده و تعيين تكليف نمايد:برادر عزیز روحانی،نامۀ الکترونیکی موّرخ ۱۱ اکتبر ۲۰۰۹ آن برادر عزیز در بارۀ قانون بهائی راجع به ازدواج با خویشاوندان به بیت العدل اعظم الهی واصل گشت. مقّرر فرمودند در جواب به شرح ذیل مرقوم گردد.بیت العدل اعظم به وضوح بیان داشته‌اند که یک بهائی مجاز نیست با مادر و یا پدر خود و با خواهر و برادر آنان و اجدادشان، و با برادر و یا خواهر خود و فرزند و فرزندزادگان آنان و با پسر و یا دختر خود و فرزند و فرزندزادگان آنان ازدواج کند.هم‌چنین ازدواج با طبقات مشابهی از خویشاوندان که به سبب پیوند ازدواج به وجود آمده مانند نامادری، ناپدری، نادختری و ناپسری، یا عروس، داماد، مادر زن یا پدر زن و مادر شوهر یا پدر شوهر و یا موارد دیگری که با پیوندهای قانونی و اجتماعی مانند فرزند خواندگی که موجب تشکیل یک خانوادۀ مشترک می‌شود، جایز نیست. بهائیان، علاوه بر این ممنوعیّت‌ها، باید مراقب باشند که بر خلاف رسوم و قوانین کشور محلّ اقامت‌شان عقد ازدواجی نبندند.اگرچه بیت العدل اعظم در حال حاضر از تعیین سایر خویشاوندان ممنوع الازدواج خودداری نموده‌اند…”
ملاحظه مى شود كه بيت العدل پس از ٤٧ سال در مورد ازدواج با محارم و اقارب اظهار نظر مى نمايد و آن برادر كانادائى را كه متحير بوده آيا با محارم و اقارب مى تواند ازدواج نمايد يا نه،از حيرت در مى آورد،يعنى نظام تشريع در بهائيت ،پنجاه سال تشريع حكم ازدواج با محارم و اقارب را مسكوت گذاشته و اگر در اين فاصله بهائيان با محارم خود ازدواج مى نموده اند، مرتكب هيچ گناهى نشده بودند؛ به خصوص اصلى در مورد احكام در بهائيت هست كه جناب عبدالبهاء مى گويد اگر مطلبي در كتب ذكر نشده يا تحريم نگشته به منزله جواز انجام است(عدم ذکر در الواح الهي، نفس جواز است زيرا منهي از نصوص استنباط مي شود)(مكاتيب،ج٦،ص١٥٩)يعنى اگر ازدواج با غير زن پدر در اقدس نهى نشده به منزله جواز ازدواج با آنهاست. تازه در آخر پيام ،همچنان از تفصيل حكم ازدواج با اقارب شانه خالي مى كند و مى گويد تابع شرايط كشورى است كه در آن زندگى مى كنند و نبايد ازدواجى برخلاف قوانين آن كشور انجام دهند. يعنى تشريع دين و حكم خدا را تابع مقررات كشورها مى نمايند! اين نمونه اى از تشريع در آئين بهائى بر اساس كتاب اقدس و رهبرى بيت العدل است…