داستان عاشورا تمام شدني نيست و همچنان ادامه خواهد داشت تا شورشى كه در خلق عالم برپا كرده به قيام طالب ثار سيدالشهداء و ديگر شهيدان بيانجامد.اين معنى شعار “يا لثارات الحسين”است كه منتظران سرمى دهند تا امام شان بيايد و عاشورا را به ظهور و كربلا را به كعبه متصل و جاء الحق و زهق الباطل را سر دهد. او بايد اين قصه را به پايان برد و نهضت را به نتيجه برساند و فرياد خون را خاموش كند؛ او منتظر زمان موعود است؛ چشم به راه اذن ظهور است؛ منتظر ياوراني همچون ياوران جدّش حسين است تا چون فراهم شود از كنار كعبه ندا بردارد يا اهل العالم انّ جدي الحسين قتلوه مظلوماً…و قيام را آغاز كند و ظالمان را به زير كشد و هدف قيام عاشورا كه برپائي نظام عدالت به جاى نظام كفر يزيدى بود را محقق فرمايد.هر بار كه زيارت عاشورا مي خوانيد آن امام منصور كه بايد بيايد را ياد مي كنيد ؛هربار كه ندبه مي خوانيد آن طالب خون شهيد كربلا را صدا مي زنيد،هربار كه به سجده مي رويد آن شفابخش سينه سيدالشهداء را طلب مي كنيد و چون مي خواهيد به عزاداران تسليت گوئيد از خدا مي خواهيد شما را از طالبان خون او همراه سالار اين قيام يعني حضرت مهدي (عج) قرار دهد چون مطمئن هستيد نهضت ناتمام عاشورا فقط اينگونه تمام خواهد شد…
شما ، درس ياورى امامتان را از ياران سيدالشهدا(ع) مى گيريد كه هريك حماسه هاى جاودانى در يارى امامشان سرودند و هنگام شهادت به ياران ديگر وصيت مى كردند تا جان در بدن دارند، امام شان را تنها نگذارند. درس ياورى را از سردار دلاور كربلا، قمر منير بنى هاشم مى گيرد:شير شرزه اي كه همه وجود و جانش را فداي دينش و امامش مي كند و عملاً نشان مي دهد كه ياوري چيست؛او حتي در آب نوشيدن ،امامش را از ياد نمي برد و مشت آب گرفته اش را در آب رها مي كند چون به ياد لب خشكيده امامش مي افتد(و ذكرَ عطشَ الحسين)…چون دستانش را قطع مي كنند مشك را (كه نماد مأموريت و خدمتگزاري اوست) به دندان مي گيرد و نافذ البصيره به سوي مقصد مي تازد ،دشمن چشمش را هدف قرار مي دهد تا از مقصد بماند چون تير بر چشمش مي نشيند و دستي ندارد كه تير را از چشم بيرون كشد به مدد درايت رخش، باز مسير را ادامه مي دهد چون با عمود آهنين از اسب به زيرش مي اندازند امامش را صدا مي زند تا بگويد من تا اينجا براي مأموريت تلاش كردم اگر موفق نشدم عذر مرا بپذير. اين مي شود كه دست علمگيرش كه به قول رياضى يزدى،چهار امام بر او بوسه زده اند؛ باب الحوائج مى شود…
اين كه مهدى موعود (ع)از تبار سالار شهيدان است، سالها پيش از تولد او بيان شده بود.پيامبراكرم(ص) فرمود: مهدی این امت از نسل فرزندم حسين(ع) است. دنیا به پایان نخواهد رسید مگر این که مردی از اولاد او قیام کرده جهان را باعدل و داد پر سازد…١ و نيز فرمود: امامان بعد از من دوازده نفرند که نُه نفر از آنها از تبار فرزندم حسین(ع) است که نهمین نفرشان قائم است؛ این دوازده تن اهل بیت و عترت من هستند. گوشت آنها گوشت من و خون آنها از خون من است٢.امیرمؤمنان(ع) روزی به حضرت اباعبداللّه (ع) فرمود:نهمین فرزند تو ای حسین، قائم آل محمّد(ص) است او دین خدا را آشکار ساخته وعدالت را در سرتاسر زمین حاکمیّت خواهد بخشید٣… در این باره خود امام حسین(ع) نیز فرمود: نهمین فرزند من، قائم به حقّ است خداوند به وسیله او زمین مرده را دوباره زنده خواهد ساخت و دین را حاکمیّت خواهد بخشید. او حق را برخلاف میل مشرکان و دشمنان تحقق خواهد بخشيد٤.
ياوران اين نهضت جهاني،بايد رنگ و بوي عاشورايي داشته باشند.هر روز ياد عاشورا را زنده نگهدارند و داستان جانفشاني انصار اباعبدالله را مرور نمايند و مشق ياوري كنند و از آنان آئين حمايت از امام را بياموزند؛صالح و پرواپيشه و كارآمد و فداكار و بصير و خدوم و مرزبان و شجاع باشند؛زنان از زينب كبري و مردان از ابوالفضل و جوانان از علي اكبر و پيران از حبيب و پهلوانان از زهير و حرّ و مسلم و…درس گيرند و در تاريكي شب هاي غيبت ،امام خود را تنها نگذارند و او را به دست و زبان و قلم و مال و جان و همت، يارى كنند.چهارده قرن است نهضت عاشورا عزاداران را به آمادگي براي اتمام قيام دعوت مي كند.اين است كه به رسم ميدان جنگ ،علم و پرچم و طبل برمي گيرند و سياهپوش به خيابان و ميدان مي شتابند و با شعار و نوحه و بر سينه و سرزدن اعلام آمادگي مي كنند تا به امامشان اعلام كنند كه ما آماده تمام كردن نهضت همراه شما هستيم…اقامه عزا و حماسه حسينى، نشان گوياى پيوند با ساحت قدسى مهدوى است…
———–
١.بحارالانوار، ج ٥١، ص٩١. ٢. كشف الغمه٢٩٤/٣. ٣.منتخب الاثر/٤٦٧. ٤. اعلام الورى/٣٨٤.
