فرزندان من

وضعيتى که پس از گسست نسل ها به وجود می آید ابتدا از رویکرد منفی یک نسل به نسل دیگر آغاز می شود كه رویکردی متکی برطرد، مقابله وتخطئه یکدیگر است و در عمل منجر به تعارض، تخاصم و تضاد آنها می شود. معمولا چنین روشی را نسل جوان تر علیه نسل مسن تر ازخود به کار می گیرد. از بعد اجتماعی ، تقابل نسل ها در رفتارهایی مانند: هنجارشکنی ،درگیری با مقررات وقوانین و بزهکاری معنا پیدا می کند. دراینکه نسل ها متفاوت از هم هستند تردیدی نیست اما هنگامی که هریک از موارد فوق پدیدار شود نشان از علائمی می دهد که هوشیاری وتحقیق کارآمد را می طلبد.اگر فاصله و شكاف نسلى،چاره جوئى نشود به تقابل نسلى خواهد انجاميد كه فاجعه بار خواهد بود و هريك انگشت اتهام را به سوى ديگرى نشان خواهد رفت و او را مسبب اين تقابل خواهد شمرد. كاركرد دين در اين شرايط سازنده است زيرا طرفين را به صبر و حلم و آرامش و سعه صدر دعوت نموده و حتى گفتن يك اوف را از سوى فرزندان به والدين،مجاز نمى شمرد و از تغيير دهنده دل ها مى خواهد كه دل ها را به هم نزديك نمايد.اگر اين عوامل را در نظر گيريم، نتايجش تربيت فرزندانى پويا خواهد شد كه به آنها افتخار خواهيم نمود…