تأثير رسانه

 

 

عصر ما را عصر رسانه ناميده اند زيرا كسى را نمى توان يافت كه به يك يا چند رسانه دسترسى نداشته باشد و از طريق آن رسانه ها تغذيه فكرى و اطلاعاتى نشود.رسانه ها و فناوری های نوین ارتباطی به صورت گسترده در دسترس و مورد استفاده عموم مردم قرار گرفته و پيام هاي مختلفي را در موضوعات گوناگون از جمله باورهاي دينى چه موافق يا مخالف و چه اهل ستيز با دين منتشر مى كنند. یکی از کارکردهای رسانه مى تواند آموزش، تبلیغ و ترویج پیام های دینی باشد و مومنان مى توانند از اين فرصت براي ديندارشدن مردم استفاده كنند.بدون استفاده از وسایل ارتباط جمعی نمیتوان به توسعه و رشد پایدار در آموزش دين و دینداری رسید و از آن جهت که رسانه ها و مطبوعات و فضاي مجازى در تلاش اند تا اهداف خود را  که همانا جذب سلیقه مخاطب، آموزش، تبلیغ و جهت دادن به فکر مخاطبان و ساخت یک هنجار برای تعیین سبک زندگی باشند، بهترين فرصت براي دين داران محسوب مى شود تا از طريق آن مخاطب خود را به سوي سبك زندگى ايمانى سوق دهند…
 مبلغان دینی می توانند با استفاده از بستر رسانه ها و پایگاه های وسایل ارتباط جمعی نوین با شناخت سواد رسانه ای، نوآوری و بهره گیری از هنر تبلیغات و ارتباطات تصویری و نوآوری در تبلیغ، ایجاد جاذبه و انتقال پیام ها و ارزش های اسلامی در کمترین زمان و گستردگی و مشمولیت بیشتر ضمن تشویق، ترغیب و اقناع مخاطبان بویژه جذب حداکثری نسل جدید و جوان، منجر به ارتقاء و رفعت جایگاه دین در بین عموم مردم بویژه جوانان شوند. همچنین با استفاده از ظرفیت رسانه و فضای مجازی، ضمن مبارزه با خرافات و انحرافات، در پاسخ گویی و رفع شبهات، سبک دهی زندگی اسلامی و مدیریت امور مسلمانان تأثیرگذار بوده و می توانند در دستیابی به اهداف، برنامه ها و آموزه هاي دين موفق تر عمل کنند. اصولاً وظيفه رسولان الاهى همين رساندن است:”وَ مَا عَلَی الرَّسُولِ إِّلَا اْلبَلَاغُ (مائده/٩٩)بر پیامبر[خدا، وظیفه ای] جز ابلاغ [رسالت ] نیست …
دين و رسانه مى توانند تعامل خوبي با هم داشته باشند يعنى دين به رسانه،محتوا و جهت بدهد و رسانه به دين امكان رساندن پيام به مخاطبان.رسانه ای که برترین عبادت را گفتن حق در برابر زورمداران می داند یا معتقد است که هر کس ندای ستمدیده ای را بشنود و ساکت بماند، دین ندارد، حتماً عملکرد متفاوتی از رسانه هاي بي دين يا دين ستيز خواهد داشت. دین با حکم به وجوب کتمان اسرار شخصی و حریم خصوصی افراد نوعی محدودیت برای کار رسانه دینی ایجاد می کند اما از سوی دیگر با تحریم کتمان حق، فضای بی کرانی را به روی رسانه ها می گشاید.آموزه های اخلاقی و دینی موجب پیدایش تعهداتی است که به تحرک بیشتر رسانه ها می انجامد. رسانه دينى بايد به مخاطب بسيار اهميت بدهد تا بتواند او را جذب انديشه هاي دينى نمايد.اندیشه ای که به دنبال یافتن مخاطب و گسترش پیام خویش نباشد, یا به « درستی » خویش بی اعتماد است و یا به «تداوم» خود بی علاقه…
نباید تصور شود كه رسانه دينى فقط محدوديت ايجاد مى كند،بلكه بسياري از فضاهاي حلال و مباح را مى گشايد.البته نبايد این واقعیت را انکار کرد که پای بندی به ارزش ها و احکام دینی بهر حال ضوابط ومحدودیت هایی را برتصمیم گیری ها، گفتارها و کردارها تحمیل می کند، اما این همه واقعیت نیست. بخش مهم و دیگر آن است که التزام به شمار فراوانی از آموزه های اخلاقی و دینی ، مسئولیت آفرين است و موجب پیدایش تعهداتی است که به تحرک بیشتر رسانه ها می انجامد. برای مثال پای بندی به آموزه «عدالت طلبی» ، «امر به معروف ونهی از منکر» ، «دفاع از ستمدیدگان» ، «نصیحت و خیر خواهی برای مومنان و ائمه مسلمین» و دهها اصل دینی مانند آن، نه تنها به رسانه ها و خبرنگاران متعهد اجازه سکوت و مماشات نمی دهد، که جستجو، تبلیغ، فریاد و تشویق جامعه به اقدام را وظیفه حتمی آنان قرار می دهد.رسانه دينى خود را تحت نظارت دقيق خدا و اولياي دين مى بيند و به گونه اي عمل مى كند كه رضايت آنان را از دست ندهد…
 
 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *