از مصاديق پيوند با خدا، انفاق و بخشش مالى است.انفاق چنان مهم است كه قرآن فرموده است:”به مقام نيكى نمى رسيد (و در جرگه نيكان در نمى آئيد) مگر آنكه از آنچه دوست مى داريد، انفاق و بخشش نمائيد”١، صرف مال در راه دوست، نشانه دوستى حقيقى است؛يعنى چيزى را از او دريغ نكردن و مال را در راه او بذل كردن. بنابراين بخشش مادی یک مصداق از پیوند با مولاى زمان، حضرت صاحب الزمان(ع)شمرده شده است. در روایات براى ارزش اين عمل، گاهى تا چندین برابر پاداش الهی را برشمرده اند این کار مترتب دانسته اند.امام صادق (ع) فرمودند:یک درهم که امام به آن صله می شود از کوه احد سنگین تر است”٢؛ و نيز:”یک درهم که با آن امام (ع) صله شود از دو میلیون درهم در سایر کارهای نیک بهتر است”٣ . يعنى نمى توان براى سنگينى و عظمت مالى كه در راه امام، خرج مى شود، حدّى تعيين نمود، عظمتش بسان كوه أُحد است. امروز هرگونه كمك مالى به برنامه هاى مهدوى كه به طور صحيح و علمى و بدون شائبه دنيوى، نام و ياد و راه امام را تبليغ و ترويج مى كنند، از گونه هاى صله مالى با آن حضرت است.مال كه مسئله اى نيست، جان را هم در راه او بايد بذل نمود…
نبايد پنداشت كه امام عليه السلام، نيازى به اموال ما دارد؛خير، اين ما هستيم كه نيازمند آن هستيم كه با بخشش مال خود در راه آن حضرت، به خود آبرو بخشيم و مال خود را متبرّك و پاك كنيم؛ لذا فرموده اند: “هر کس بپندارد که امام به آنچه در دست مردم هست احتیاج دارد کافر است ، جز این نیست که مردم نیازمند این هستند که امام از ایشان بپذیرد . خداوند عزّوجلّ فرموده : از اموال آنها صدقه برگیر زیرا آن ها را به وسیله آن، پاک و تزکیه می نمایی”٤. خود امام عصر ارواحنا فداه هم فرمود:”ما را نيازى به اموال شما نيست، اگر مى پذيريم براي پاك شدن شماست وگرنه آنچه خدا به ما بخشيده از آنچه به شما بخشيده بهتر است”٥.خداوندبرای این بخشش مالى هم مقدار معین و مشخصى تعيين نشده است.يك حدّش واجب است كه آن سهم مبارك امام از خمس است كه در كتب فقهى آمده و حدّ ديگرش احسان و مبرّات و بخشش هاى خير است كه در مسير تبليغ راه امام و نشر معارف مهدوى و تعليم و تربيت مدافعان دين و دستگيرى و رسيدگى به دوستان امام و رفع اختلاف بين آنها و تقويت نهادهاى مهدوى كه به راستى براى مرزبانى دين تلاش و مجاهده مى نمايند.
آيا صله مالى و بخشش هاى مادى، فقط مخصوص ثروتمندان و متمكنين است ؟ خير! هركس به اندازه توان خويش ، كم يا زياد، بايد اين صله مالى را انجام دهد. امام صادق (ع) فرمودند:” صله آل محمد (ص) را از اموال خود وا مگذارید هر که غنی است به مقدار مُکنتش و هر کس فقیر است به میزان فقرش ؛ پس هر که می خواهد خداوند مهم ترین خواسته اش را از او بر آورد، باید که آل محمد (ص) و شیعیانشان را به آن چه بیشتر از همه به آن نیاز دارند، صله نماید”٦. ترك كنندگان صله مالى نيز در كلام امام باقر(ع)اين گونه توصيف شده اند:”هر کس یک سال بر او بگذرد در حالی که از مال خودش، کم یا زیاد، صله ما را ننماید خداوند روز قیامت به او نظر نخواهد کرد . مگر آنکه مشمول عفو الاهى گردد”٧.اين صله ها ، به علاقه بيشتر فرد به ساحت اهل بيت عليهم السلام مى انجامد زيرا از چيزى كه محبوب اوست(يعنى مال)، براي محبوب عزيزترش(يعنى امام مى گذرد و بدين وسيله محبتش افزون تر مى گردد.
در روزگاران غيبت اين بخشش مالى، ارزش بيشترى مى يابد؛ زيرا بخشندگان مالى گوئى نمايندگان امام اند كه كاستى هاى مالى جامعه را برطرف مى نمايند و نمى گذارند خللى در امور دين و مومنين، ايجاد شود يا حداقل آسيب ها را كمتر مى كنند.عمار ساباطی می گوید از امام صادق (ع) پرسیدم : کدام یک بهتر است : عبادت پنهانی با امام در دولت باطل، یا عبادت در دوران ظهور حق و دولت امام آشکار از شما ؟ فرمود: ای عمار! به خدا ، صدقه در سرّ از صدقه آشکارا بهتر است ؛به خدا سوگند همین طور، عبادت شما در پنهانی با امام پنهان تان در زمان دولت باطل و با ترس از دشمنان تان ، بهتر است از کسی که خدای عزوجل را در زمان ظهور حق با امام بر حق و ظاهر در دولت حق عبادت نماید”٨.بايد دانست همين بخشش مالى، معنويت خاصى به كسب و كار و دارائى هاى افراد مى بخشد زيرا آنها با اين نيت به اموال خود مى نگرند كه بخشى از آن متعلق به محبوب شان يعنى همان جان جهان است و در راه او مصرف مى گردد…
————-
١.آل عمران/٩٢. ٢.اصول كافى٥٣٨/١. ٣. همان١٥٦/٢. ٤.مكيال المكارم٣٥٣/٢. ٥.احتجاج٢٨١/٢.
٦. بشارة المصطفى/٦. ٧.البرهان٢٩٧/١. ٨. اصول كافى٣٣٣/١.